Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

Μια ιστορία δώρο

Κοιτώντας από το τρένο την ανατολή του ήλιου συνειδητοποίησα ότι ακόμα και μέσα από τις πιο μίζερες σκέψεις ή θέσεις μπορούμε να βρούμε ομορφιά. Ο κύριος στο διπλανό κάθισμα μύριζε έντονα σκόρδο και δεν μπορούσα παρά να απορήσω ποιος τρώει για πρωινό τζατζίκι, σταμάτησα να αναπνέω από τη μύτη και άφησα το μυαλό μου να χαθεί στον ουρανό. Σε λίγες στιγμές έφτασα σε κατάσταση ύπνωσης και πετάχτηκα τρομαγμένος μήπως και χάσω τη στάση μου. Όλοι νυσταγμένοι, με πρησμένα μάτια, στριμωγμένοι στο βαγόνι, κάνοντας πάνω κάτω τις ίδιες σκέψεις με εμένα πετάχτηκαν όταν ο συρμός σταμάτησε ταρακουνώντας σύσσωμο τον πρωινό μικρόκοσμό μας. Δεν νομίζω ότι τρομάξαμε από τη σύγκρουση, μάλλον περισσότερο θύμιζε την ταραχή του απότομου ξυπνήματος. Σηκώθηκα από τη θέση μου και κόλλησα το πρόσωπό μου στο τζάμι για να καταλάβει τι μας χτύπησε (ή τι χτυπήσαμε), μαζί και οι συνεπιβάτες μου όλοι στριμωγμένοι σε ένα τετραγωνικό μέτρο γυάλινης επιφάνειας. Σίγουρα ότι έπεσε ήταν από τα δεξιά του δικού μας βαγονιού, όχι κάτι ιδιαίτερα μεγάλο γιατί δεν μας έβγαλε από την πορεία ούτε είδαμε να δημιουργείται κάποια ρωγμή στα πλαϊνά Ο οδηγός από τα μεγάφωνα έδινε οδηγίες και πρόσταξε να καθίσουμε στη θέση μας κι ότι θα ύπαρξει καθυστέρηση λόγω του μικρού ατυχήματος. Φωνές και διαμαρτυρίες γέμισαν τον χώρο, όλοι βιάζονταν να πάνε στις δουλειές τους, μα κανείς δεν τολμάει να βγει έξω. Η διαδρομή από τον Άγιο Νικόλαο μέχρι την Αττική έχει σκαρφάλωμα και δεν διακρίνω κάποιον ιδιαίτερα αθλητικό ή με όρεξη για πρωινή άσκηση. Ο οδηγός πάλι μας ενημερώνει ότι σύντομα θα έρθει η πυροσβεστική να μας απεγκλωβίσει και πως θα μας πάρει επόμενος συρμός. Κανείς δεν αναφέρει την αιτία αυτής της καθυστέρησης και δεν βλέπω να ενδιαφέρεται ούτε ένας για αυτό. Οι περισσότεροι κοιτάγανε τα ρολόγια τους αγανακτισμένοι και τα κινητά είχαν πάρει φωτιά. Στα κλάσματα του δευτερολέπτου που κάνω αυτές τις σκέψεις πιάνει το μάτι μου φιγούρες να τρεχοβολούν δίπλα από το παράθυρο. Η πρωινή άνοια δεν βοηθά την παρατηρητικότητά μου και άφησα τον εαυτό μου να συμπεράνει πως κάποιοι τολμηροί είχαν καταφέρει να αποδράσουν από το εξπρές της αυγής (συνεχίζεται...)

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Όλοι στη βουλή

Βλέποντας ειδήσεις, ακούγοντας τους φίλους και τους συνάδελφoυς διαπιστώνω ένα πράγμα: μας αρέσει ιδιαίτερα να ασκούμε κριτική, να σχολιάζουμε τα κακώς κείμενα και να παρουσιάζουμε τα πράγματα έτσι ώστε οι υπόλοιποι να διαπιστώνουν την ανωτερότητά μας. Βέβαια τίποτα από αυτά που λέμε δεν συνάδει με αυτά που κάνουμε. Όλοι είμαστε μικροί βουλευτές που θέλουμε να κερδίσουμε το κοινό μας, με απώτερο σκοπό το χειρότερο, να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλύτεροι. Υποσχέσεις, ενδείξεις, προτροπές σε τρίτους. Οι κατηγορίες πάνε και έρχονται με μεγάλη ευκολία αλλά ποιος εφαρμόζει έστω κι στο ελάχιστο αυτά που υποστηρίζει; Για το περιβάλλον, για τα ρουσφέτια, για την ειλικρίνεια; Ανακυκλώνει κανείς συστηματικά ή αγοράζει βιολογικά προϊόντα ή του αλληλέγγυου εμπορίου; Προσπαθεί να χώσει εαυτόν ή συγγενή με κάποιο τρόπο στο δημόσιο ή σε μια εργασία; Λέει ψέμματα για να καταπλήξει προς όφελός του; Έστω και σε μικρό ποσοστό όλοι κάνουμε τα παραπάνω. Για αυτό ψηφίζουμε όσους ψηφίζουμε, γιατί κατά βάθος μας θυμίζουν τους εαυτούς μας σε μία θέση που όλοι θα ευχόμασταν να είχαμε.Με χρήματα και εξουσία στα πόδια μας.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Ιδέες της Δευτέρας

Ιδέα 1η: Ο μοναδικός τρόπος για να ξεφορτωθώ την υποχθόνια κακόβουλη συνάδελφο είναι η έπειτα από συνεννόηση, απαγωγή από εξωγήινα όντα (οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική είναι επίφοβη)
Ιδέα 2η:Το ΠΑΣΟΚ να εκδώσει ημερολόγιο εσωτερικών αναταραχών, τα έσοδα θα πάνε για την ανασυγκρότηση του κόμματος
Ιδέα 3η:Η ΝΔ να εκδώσει ημερολόγιο διαφάνειας, τα έσοδα θα δοθούν στους αδιαφανείς πολιτευoμένους
Ιδέα 4η: Να καταργηθούν τα μικρά αυτοκίνητα στην Αθήνα, είναι η αιτία που τα τζιπ δεν βρίσκουν καλές θέσεις παρκαρίσματος
Ιδέα 4η: Αντι τα free press περιοδικά να αυτοαγιάζουν τα μούσια τους, να κανονίσουν να αλληοαγιάζονται. Έτσι, για τα μούσια του κόσμου
Ιδέα 5η: Να ιδρύσω μια νέα θρησκεία και να κατακτήσω το κόσμο( θα ανακηρύξω την συνάδελφο εχθρό του δόγματος και θα ξεκινήσω Τζιχάντ εναντίον της)

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Βαγγέληηηη, πόρτα

Βαγγέληηηη, πόρτα!!! Όπως ακριβώς η ατάκα γνωστής ελληνικής ταινίας. Θέλει να κλείσει μία πόρτα και να ανοίξει μια άλλη- αυτόματα. Πόσο καλά έχει υπολογίσει όμως τις πράξεις του; Τόση σιγουριά για τα βενιζελάκια, τόση σιγουριά για τον λαό ότι θα τον στηρίξει; Επειδή έριξαν μαύρο οι ψηφοφόροι δεν σημαίνει ότι μια αντικατάσταση θα φέρει σίγουρα την νέα πνοή που ζητάει, το ούτως ή άλλως κορεσμένο κόμμα. Η αλαζονεία και η έπαρση έχουν και αντίκτυπο. Άλλωστε η στροφή στην αριστερά δεν είναι κάτι τυχαίο. Μπορεί ο λαός να μην ξεχνά τι σημαίνει δεξιά αλλά επίσης δεν ξεχνά τα 20 χρόνια ανακυκλούμενων προσώπων που δεν έχουν τι άλλο να πούνε, ίσως κάτι επιπλέον να φάνε ναι. Περιμένουμε το 5ο κοινοτικό πουλάκια μου;Το 4ο το καβατζώσαν άλλοι... Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Κάποιος που είναι γνώστης, μπορεί να μου πει με τι κριτήριο προτείνουν σε κάποιον να αντιπροσωπεύσει ένα κόμμα στις εκλογές; Στην τύχη;Με το σύστημα του μπιζ; Με τη μέθοδο όνομα -ζώο-φυτό -πράγμα( λέω ένα γράμμα και το ζώο ή φυτό που το όνομα του ξεκινάει από αυτό το γράμμα προτείνεται ως υποψήφιος βουλευτής); Μα δεν ντρέπονται; Πως εντάσεις μια βαρόνη σε σοσιαλιστικό κόμμα, όσους ρήμαξαν την Ελλάδα σε σε μη εκλόγιμες θέσεις. Καμία ντροπή; Καλά να πάθουμε που τους ψηφίζουμε και δεχόμαστε να μας κυβερνάνε κλέφτες και ψεύτες. Οι Έλληνες έχουν την Ελλάδα και τους πολιτικούς που τους ταιριάζει. Άμα ψηφίζεις αβέρτα ηθοποιούς, μοντέλα και τραγουδιστές σε θέσεις που αποφασίζουν νόμους και ορίζουν το μέλλον μας εμείς φταίμε.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

ο λαός απαιτεί καλλιστεία στη βουλή

Όλοι όσοι κατεβαίνουν για να επευφημούν τους πολιτικούς πληρώνονται;Βλέπω λαοθάλασσες σε κάθε ομιλία και μου κάνει τρομερή εντύπωση. Μα όλοι έχουν πολιτικό συμφέρουν ή υπάρχει και κοσμάκης που πιστεύει τα όσα του λένε; Πως γίνεται, αφού υπάρχει ανακύκλωση προσώπων να υπάρξει αλλαγή; Τα ίδια λένε, τα ίδια δε κάνουνε και πάλι οι ίδιοι βγαίνουν. Δεν θέλω να ακούω παράπονα. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Για να γλυτώσουμε και χρήματα ( εκατομμύρια ευρουλίνια σπαταλώνται κάθε φορά) προτείνω μια νέες μεθόδους εκλογών. Ξέρουμε ότι είναι κάποια συγκεκριμένα άτομα που θέλουν να κερδίσουν(;) την εξουσία. Τα τελευταία 20 χρόνια δεν διακρίνονται διαφορές στους υποψήφιους με ελάχιστες εξαιρέσεις. Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση να αλλάζει :
α) με κλήρωση
β) με reality τύπου survivor που ο νικητής θα γίνεται πρωθυπουργός
γ) με καλλιστεία

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Πρετεντέρης

Ποιος μπορεί να μου πει τι ψάχνει ο Πρετεντέρης πάνω αριστερά στην οθόνη σε κάθε δελτίο ειδήσεων;

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Διαφημίσεις για παράθυρα

Οι διαφημίσεις των πολιτικών μας δείχνουν τα "μεγάλα" έργα που κάνανε. Δεν τονίζουν όμως ότι γίνανε με χρονοκαθυστέρηση, σε σχέση με τις υπόλοιπες Ευρωπαικές χώρες, όπως επίσης ότι γίνανε χάρην της Ευρωπαικής Ένωσης. Να κατέβει κανένας κομισάριος να τον ψηφίσουμε ρε παιδιά.
Τα ντιμπέιτ των πολιτικών είναι για γέλια. Τα ζευγαράκια αλλάζουν κάθε 10λεπτο για να προλάβουβε και τον τηλεοπτικό χρόνο. Είναι ραντεβού στα τυφλά ή ενημερώνοντε ποιον θα συναντήσουν στο απέναντι παράθυρο; Αντιπαλούλη, φιλααάκια.
Στις κομματικές συγκεντρώσεις μοιράζουν λουκουμάκι και παγωμένο νερό

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

Θέλω debate

Θέλω debate Κανέλη-Βενιζέλου τώρα (με δώρο λεξικό).

Εγώ και η Jane

Χθες παρακολούθησα την φρεσκότατη ταινία εξ Αμερική ερχόμενης "Becoming Jane". Μας περιγράφει μια περίοδο της ζωής της συγγραφέως Jane Austen που υποτίθεται ότι καθόρισε την μετέπειτα πορεία της ως καλλιτέχνη. Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε η ταινία, αλλά μου φάνηκε λιγάκι βαρετή. Περίμενα κάτι περισσότερο για την δημιουργό των αγαπημένων μου βιβλίων. Ανήκω στους πιστούς ακόλουθους της βικτοριανής εποχής που περιγράφει τόσο γλαφυρά και των χαρακτήρων που τόσο πειστικά σκιαγραφεί. Ακόμα και έπειτα από δεκάδες αναγνώσεις πάντα καρδιοχτυπώ για το αν η Ελίζαμπεθ θα καταλήξει με τον κ. Ντάρσυ, για τον αν η Έμμα θα βάλλει μυαλό και για τον αν η Άννα θα βρει τον έρωτά της. Έχω θαυμάσει αρκετά βιβλία για την πληρότητά τους και για το έναυσμα που δίνουν στον αναγνώστη για σκέψη- ιστορικά, φιλοσοφικά,μυθιστορήματα. Αλλά κανένας συγγραφέας δεν με κάνει να νιώσω όπως η πολυαγαπημένη μου Jane. Δεν ξέρω αν φταίει η ρομαντική, όπως ισχυρίζονται πολλοί, φύση μου ή αν ευθύνεται το μικρόβιο την ανθρώπινης ύπαρξης για happy ending. Πάντως οι χαρακτήρες της βρίσκουν την λύτρωση τελικά στην ευτυχία,σε αντιπαραβολή με τις τραγωδίες που την βρίσκουν στην τιμωρία. Συγνώμη για την σύγκριση και προς θεού μην θεωρηθεί βεβήλωση των κορυφαίων συγγραμμάτων της γραμματείας μας, αλλά σε ελάχιστα πράγματα έχω βρει την χαρά που νιώθω όταν διαβάζω τις τελευταίες σελίδες του "Υπερηφάνεια και Προκατάληψη"(και τις 11 φορές).

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Ας πάμε λοιπόν σε εκλογές...

Όλοι γνωρίζουμε ότι σε λιγότερο από μία βδομάδα θα κληθούμε στις κάλπες να ψηφίσουμε το κόμμα της αρεσκείας μας και να δοθεί, αυτό που τόσο ωραία ακούγεται, η λαϊκή εντολή. Αν και η όλη κατάσταση θυμίζει παρωδία,-ούτε ηγέτες υπάρχουν, ούτε πολιτικοί που πείθουν, ούτε η χώρα μετά την εθνική καταστροφή των πυρκαγιών είναι σε θέση να υποστηρίξει εκλογές-πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε γιατί εκτός από δικαίωμα είναι και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας. Έχω φίλους που αρνούνται ακόμα και να σκεφτούν το ενδεχόμενου της ψήφου, βρίζουν και θεωρούν αντιδραστικό το να μη προσέλθουν στα εκλογικά κέντρα. Θεωρώ ότι αυτό είναι μια λαθεμένη αντίληψη. Εντάξει, υπάρχει διαφθορά και το προ-εκλογικό (και μη) γαϊτανάκι θυμίζει τσίρκο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα αυτά πρέπει να μας αποθαρρύνουν, το αντίθετο θα έπρεπε.
Έχουν σκοτωθεί και έχουν παλέψει πολλοί για να μπορούμε εμείς να βαριόμαστε να πάμε να ψηφίσουμε. Έχουν πεθάνει πολλοί για το δικαίωμα του σταυρού και τώρα επειδή τα βρήκαμε έτοιμα το σνομπάρουμε. Πριν μόλις 30 χρόνια είχαμε ακόμα δικτατορία αλλά ο Έλληνας έχει μνήμη χρυσόψαρου.
Επίσης με την άρνηση ή την ακύρωση της ψήφου, επιλέγουν ουσιαστικά μόνο οι κομματοπορωμένοι που καθορίζουν τελικά το αποτέλεσμα.
Αν θέλει κάποιος να εκφράσει την απόρριψή του ας πάει να ψηφίσει, έστω και Έλληνες οικολόγους. Μπορεί να μην τον εκφράζουν ιδεολογικά αλλά έτσι θα εκφραστεί η συνολική δυσαρέσκεια απέναντι στους σαλτιμπάγκους τις πολιτικής.
Η αδιαφορία είναι δύναμη για τους άλλους, μην τους τα χαρίζουμε.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Αχ αυτά τα Στρουμφάκια

Με συναδέλφους και φίλους όποτε τίθεται θέμα συζήτησης για τις πορείες και τις κινήσεις διαμαρτυρίας, αναπόφευκτα γυρνάει η κουβέντα και στους εκπροσώπους της δημόσιας τάξης αυτής της χώρας. Μπάτσοι, στρουμφάκια, μπασκίνες και χίλια δύο υποκοριστικά και διακοσμητικά επίθετα τους καταλογίζουν με περισσή πίστη και μανία. Πάντα διαφωνώ μαζί τους, όχι γιατί έχω καμία σχέση με τα σώματα ασφαλείας ή γιατί υποστηρίζω τις μεθόδους τους, απλά συχαίνομαι τις γενικεύσεις. Πράγματι υπάρχουν αστυνομικοί -ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό- που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας, που την "έχουν δει", που αισθάνονται μακρινά ξαδέλφια του Κόναν του Βάρβαρου, αλλά δεν είναι όλοι έτσι. Για μένα είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που σαν τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους βαριούνται ακόμα και τα βλέφαρα να τρεμοπαίξουν και νομίζεις ότι θα πάθουν ασφυξία γιατί θα ξεχάσουν να πάρουν αναπνοή. Αυτό το είδος το βλέπω πιο συχνά γύρω μου. Παιδάκια που με τη μαγκιά της στολής σταματάνε για εξακρίβωση στοιχείων, αλλά φοβούνται και φαίνεται, επίσης φαίνεται ότι το κάνουν γιατί έτσι τους είπανε και θα προτειμούσαν να είναι στο ΒΟ και να πίνουν μαργαρίτα φράουλα. Βλέπω μεσήλικες κοιλαράδες που σίγουρα δεν περιμένεις από αυτούς να σε προστατέψουν ή να κυνηγήσουν κλέφτη και ληστή, μάλλον περνάνε την βάρδια τους στην γύρα με το περιπολικό σταματώντας για κανά σουβλάκι(στην Ελλάδα τα ντόνατ δεν προτιμούνται). Υπάρχουν και παιδιά που βλέπεις σε γραφεία, χωρίς τσαμπουκά και στόμφο που και οι ίδιοι δεν αισθάνονται μπάτσοι αλλά δημοτικοί υπάλληλοι, και τους αρέσει. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι όλοι οι παραπάνω αφήνουν τους δήθεν και τους ζόρικους να τους χαλάνε το όνομα, αφήνουν μια μερίδα αμόρφωτων τραμπούκων να μεταφέρει στην ελληνική κοινωνία την εικόνα του αιμοδιψή, φασίστα μπασκίνα. Επίσης θα περίμενα από τις αρμόδιες υπηρεσίες να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους, ότι δεν γίνεται να είσαι αστυνομικός και να έχεις εμφάνιση ταβερνιάρη στην Χασιά. Πως θα τρέξεις, πως να κρυφτείς, πως θα πείσεις; Μην καταντήσουμε και για διατάραξη κοινής ησυχίας να ειδοποιούμε και εκεί τον Τριανταφυλλόπουλο.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Aπορίες...

Θεωρώ πως από τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή είναι οι απορίες Εξερευνούμε, μαθαίνουμε, ενδιαφερόμαστε. Πως μπορεί και πετάει το αεροπλάνο; Γιατί οι αρκούδες πέφτουν σε χειμερία νάρκη; Πόσα τσιγάρα μπορεί να ανάψει η Κανέλλη σε 20,07 λεπτά; Είμαστε σε προεκλογική περίοδο; Ποιος σαμποτάρισε τη Φώφη (πολλή κακούλης αυτός ο Σύνταγμας); Θα καταργηθεί η τροχαία και οι κλήσεις θα έρχονται απευθείας από τη Ρηγίλλης; Καραμανλής και Μπους εκτός από το να ανταλλάσσουν ρούχα κάνουν και πιζάμα πάρτι( ωραίο το μπουφανάκι σου Ζωρζ μου, να το δανειστώ καμιά μέρα); Γιατί δεν πρότειναν στη Λουκά να πολιτευτεί; Οι δημοσιογράφοι εκτός από την αντικειμενικότητά τους πιστεύουν και στον Άγιο Βασίλη; Στα εκλογικά κέντρα θα δίνονται εκ-πτωτικά κουπόνια ή DVD; Είναι η Βιρτζίνια Γουλφ αγαπημένη συγγραφέας του Παπανδρέου; Ενημέρωσαν τον Πολύδωρα ότι ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε; Με τις πυρκαγιές θα καταργηθούν τα κόλλυβα(ή οι γιαγιάδες); Η ασύμετρη απειλή είναι σε ίντσες ή σε εκατοστά; Σε ποιο υπουργείο θα κρυφτεί ο Βουλγαράκης( παρακαλώ προσεχτική επιλογή, μιλάμε για τον evil twin του Κλουζώ εδώ). Γιατί φοβίζει ο Βενιζέλος; Τι συγγένειά έχει ο Κουλούρης με την Μάρθα Βούρτση;Για να κατέβεις βουλευτής χρειάζεται πτυχίο του Εθνικού; Μικρά και καθημερινά ερωτήματα που προσωπικά, ανακαλύπτω ότι μου τριβελίζουν το μυαλό συχνά. Αν έχετε την απάντηση σε οποιαδήποτε από τα παραπάνω θα παρακαλούσα να επικοινωνήσετε μαζί μου.