Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Θα φύγω

Ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες και τα μπάνια του λαού έχουν την τιμητική τους όπως αναφέρεται συχνά στα δελτία ειδήσεων. Στη παραλία σκάνε τύποι απαραιτήτως με τατουάζ και χτισμένα κορμιά και εννοείται ότι οι κοπελίτσες αφού κάνουν την απαραίτητη περαντζάδα βουτάνε στη θάλασσα μέχρι το γόνατο γιατί 1.έτσι δεν χρειάζεται να βγάλουν το γυαλί 2. επουδενί δεν πρέπει να βουτήξουν κεφάλι γιατί θα χαλάσει το μακιγιάζ και η κουπ. Και εγώ σκέφτομαι, αυτά τα δόλια φταίνε; ΌΟΟΟχι, δεν φταίνε αυτά, ούτε εγώ φταίω, η δήθεν υπεράνω που σχολιάζω τα πρόβατα. Οι γονείς φταίνε. 'Οσες μηνύσεις στο κράτος και στους πολιτικούς και να κάνουμε ο μοναδικός υπαίτιος της κατάντιας και της ξεφτίλας μας θα μένει ατιμώρητος. Ποιος; Μα φυσικά οι γλυκύτατο και υπερπροστατευικοί γονείς που αρνούμενοι να κόψουν τον ομφάλιο λόρο τον έχουν δέσει γύρω από λαιμό μας και πηδώντας στον γκρεμό της ανασφάλειας ένας ένας θα ξεψυχάμε σαν τους κατάδικους στην αγχόνη. Δεν είμαι υπερβολική. Μια ολόκληρη γενιά μεγάλωσε υπό καθεστώς τρομοκρατίας και άκρατου ευνουχισμού. Πάλι καλά που μας βγάλανε τα πάμπερς και μας μάθανε να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Εδώ θα ήθελα να ρωτήσω τα αγοράκια, σε πια ηλικία εκπαιδεύτηκαν να τινάζουν μόνοι το πουλάκι τους ή ακόμα φωνάζουν τη μαμά να το κάνει για αυτούς;
Φοβόμαστε να πάρουμε πρωτοβουλίες, φοβόμαστε να φωνάξουμε,φοβόμαστε να εκτεθούμε μην πέσει ο κώλος μας και κάποιος τρίτος μάθει τα συναισθήματα ή τις σκέψεις μας. Δεν αναφέρομαι μόνο γκομενικά, αναφέρομαι γενικά στην ανθρώπινη επαφή.
Μάθαμε σε μια ασφάλεια στηριζόμενοι στις πλάτες των γονιών μας. Είναι πολύ σωστό και γόνιμο να ξέρεις ότι η οικογένειά σου σε στηρίζει αλλά όχι να λειτουργεί διαρκώς σαν δεκανίκι. Ίσως επειδή η δική τους γενιά δεν κατάφερε να συμμετέχει σε κάτι δραστικό ή ουσιαστικό, το πολυτεχνείο είχε περάσει, πολιτικά προκαθορισμένα σχεδόν όλα, αποφάσισε πως το επίτευγμα τους θα είναι η δημιουργία ενός στρατού μαλακισμένων καλομαθημένων γόνων που μπορεί να μη αποκτήσουν ποτέ αρχίδια για να πιάσουν τη ζωή από τα κέρατα, αλλά τουλάχιστον όταν η υπόλοιπη Ευρώπη τους πηδάει θα ξέρει να τους προσφέρει ένα τέλεια χτυπημένο μοχίτο και φυσικά ελλείψει ροδοπέταλων -που λεφτά πια-θα ρίχνει τα πτυχία της στο πάτωμα, ας χρησιμεύσουν σαν κάτι γιατί και εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε τι σκατά σπουδάσατε.
Μαμά, μπαμπά σας υπεραγαπώ και το ξέρετε. Αλλά πρέπει να σας πω ότι η γενιά σας απέτυχε παταγωδώς σαν γονείς. Σας αφήνω για να δουλέψω σε φυτεία ζαχαροκάλαμου στην οποία σε μια βδομάδα θα έχω πεθάνει σαν το σκυλί στο αμπέλι γιατί 1.δεν θα έχω αντηλιακό μαζί καθώς δεν θα το έχεις βάλει εσύ μαμά στη τσαντούλα μου και θα ψηθώ σαν φιλέ μπουργκινιόν 2.θα με πηδάει ο επιστάτης γιατί θα νομίζω ότι είναι στη σύμβαση εργασίας (και φυσικά δεν θα έχω ασχοληθεί να τη μελετήσω) και θα κολλήσω ότι αφροδίσιο κυκλοφορεί σε ματ και σπαρκλ μορφή αφού εσύ ντράπηκες να πιέσεις για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση 3. τα πλακάτ διαμαρτυρίας τα οποία θα αναρτήσω γιατί θα αρχίσουν να με τρώνε όλα τα παράσιτα που με κόλλησε ο χάλιας και τα χρησιμοποιήσουν οι υπόλοιποι για να ζεσταθούν γιατί γνωρίζουν τι πρέπει να κάνει όταν αφορά την επιβίωση και φυσικά γνωρίζουν πως αν πρόκειται να ασχοληθούν για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους θα το κάνουν με τη μέθοδο του Σπάρτακου διότι δεν μάθανε πως ο σχολιασμός είναι επανάσταση γιατί αν γράφεις για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ γίνεσαι αυτή ασχέτως αν βλέπεις τα μυστικά της Εδέμ και κλείνεις τραπέζι στο Villa με τη Νατσος Deals.
Που σκατά θα βρω ένα συγχωροχάρτι ;