Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Κάποιος που είναι γνώστης, μπορεί να μου πει με τι κριτήριο προτείνουν σε κάποιον να αντιπροσωπεύσει ένα κόμμα στις εκλογές; Στην τύχη;Με το σύστημα του μπιζ; Με τη μέθοδο όνομα -ζώο-φυτό -πράγμα( λέω ένα γράμμα και το ζώο ή φυτό που το όνομα του ξεκινάει από αυτό το γράμμα προτείνεται ως υποψήφιος βουλευτής); Μα δεν ντρέπονται; Πως εντάσεις μια βαρόνη σε σοσιαλιστικό κόμμα, όσους ρήμαξαν την Ελλάδα σε σε μη εκλόγιμες θέσεις. Καμία ντροπή; Καλά να πάθουμε που τους ψηφίζουμε και δεχόμαστε να μας κυβερνάνε κλέφτες και ψεύτες. Οι Έλληνες έχουν την Ελλάδα και τους πολιτικούς που τους ταιριάζει. Άμα ψηφίζεις αβέρτα ηθοποιούς, μοντέλα και τραγουδιστές σε θέσεις που αποφασίζουν νόμους και ορίζουν το μέλλον μας εμείς φταίμε.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μα εμείς φταίμε...εδώ και χρόνια. Παρασυρόμαστε σαν ανεγκέφαλα πρωτάκια και κάνουμε τα ίδια λάθη. Μαζόχες είμαστε και το χαιρόμαστε. Τι άραγε προσπαθούμε να αλλάξουμε;Αλλάζει ο έλληνας; Εδώ δεν άλλαξε εδώ και χιλιετίες...

ΝΟΜΟΣΟΦΙΑ / NOMOSOPHIA είπε...

Αγαπητή Κική,

Βεβαίως και οι λαοί έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν. Όμως θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως η συγκεκριμένη κρίση του ελληνικού λαού, σε επίπεδο κομμάτων τουλάχιστον, εμπεριέχει και κάποια στοιχεία σοφίας. (Α) δεν επηρεάστηκε από άθλιες προπαγάνδες που προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν την οδύνη για τον χαμό οικείων, τον πόνο για την καταστροφή των κόπων μιας ζωής και την αγωνία για το μέλλον, (Β) δεν ανέχτηκε την εισδοχή και αποδοχή ακραίων φιλελεύθερων στοιχείων σε κομματικούς μηχανισμούς παραδοσιακά φιλολαϊκούς και την μετατροπή των μηχανισμών αυτών σε "τραπεζιτικότερους" των τραπεζιτών και φερέφωνα του πιο ανάλγητου οικονομοκρατικού πνεύματος, στο δήθεν όνομα της προσαρμοστικότητας της "αριστεράς" σε νέα δεδομένα (αναφέρομαι σε σειρά στελεχών και συνεργαζομένων_τώρα ή στο παρελθόν_ με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, όπως τους κ.κ. Ανδριανόπουλο, Μάνο και Μπίστη των οποίων η συνεισφορά προς ένα κοινωνικότερο χώρο είναι αρνητική, πέρα από κάθε αμφιβολία και επιπλέον παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι του ακραιφνούς καπιταλισμού, της ταπεινωτικής συναίνεσης προς τις επιταγές εξωτερικών δυνάμεων_στο όνομα της σωφροσύνης_, της ιδιωτικοποίησης των πυλώνων της ασθενούς μας οικονομίας, της υπονόμευσης της παιδείας), (Γ)δεν συγχώρησε την εγκατάλειψη της Κυπριακής Δημοκρατίας (στο όνομα της προαναφερόμενης σώφρονος εξωτερικής πολιτικής). Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε, τάχα πολιτικοποιημένο, οπαδό του ΠαΣοΚ ποιον πολιτικό της δεξιάς παράταξης εκτιμά περισσότερο, θα σου απαντήσει ανενδοίαστα τον πρώην Πρωθυπουργό κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (!). Τον ακραιφνή οπαδό του άκρατου φιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς του "νόμου της ζούγκλας". Αυτό τί μας αποδεικνύει; Ότι πράγματι και σε επίπεδο βάσης (έστω και μερικά) έχει επέλθει διάβρωση και στρέβλωση των παραδοσιακών αξιών στο όνομα της επωνομαζόμενης προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Με άλλα λόγια, εν έτει 2007, η δεξιά παράταξη του Πρωθυπουργού Κ. Κώνσταντίνου Καραμανλή, με δεδομένη την επιφυλακτικότητα με την οποία αντιμετωπίζει τις ακραίες απόψεις του πρώην Πρωθυπουργού και επιτίμου Προέδρου της Ν.Δ., βρίσκεται σε τροχιά κοινωνικότερη του ΠαΣοΚ (ίσως σε ανάμνηση της κοινωνικής "λαϊκής δεξιάς" του θείου Καραμανλή)και συνεπώς ενίοτε σε θέση στ' αριστερά της δεξιόστροφης αντιπολίτευσης (!). Όταν οι πολιτικοί αντιληφθούν πως ο λαός ΔΕΝ θέλει ιδιωτικά πανεπιστήμια, ΟΥΤΕ παράδοση της χώρας σε εργολάβους και τραπεζίτες, ΟΥΤΕ "αναδασώσεις σπιτιών" στα καμμένα, ΟΥΤΕ λιγότερο κράτος, αλλά ΥΓΙΕΣΤΕΡΟ κράτος, τότε και μόνο τότε θα καταλάβουν γιατί εχθές (16_09_2007)οι πολίτες καταψήφισαν την αντιπολίτευση και όχι την κυβέρνηση και ενίσχυσαν τα μικρότερα αριστερά και δεξιά κόμματα, που παίρνουν θέση υπέρ των εργαζομένων και των αξιών και κατά του κεφαλαίου με την μία και μοναδική αξία: το χρήμα. Επιπλέον θα καταλάβουν γιατί η ασθενέστερη, σε επίπεδο βουλευτών, κυβέρνηση έχει και θα έχει την στήριξη των πολιτών, ως το θύμα ενός άδικου νόμου που η σημερινή αντιπολίτευση κατασκεύασε για να αλλοιώσει την επιλογή του. Τέλος θα πρέπει να μάθουν πως το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, που έπληξε προσωπικά τους πολίτες θεωρείται από αυτούς πολιτική "βόμβα" πολύ μεγαλύτερης ισχύος, από το σκάνδαλο των ομολόγων, που αφενός δεν τους άγγιξε άμεσα και αφετέρου "διορθώθηκε" σε μεγάλο βαθμό, περιορίζοντας τις κατηγορίες σε επίπεδο ηθικών και ποινικών ευθυνών.
Μετά απ' όλα αυτά, σου απαντώ πως κάποιες φορές είναι καλλίτερα να ψηφίζεις τραγουδιστές και ηθοποιούς, που ενδεχομένως δεν έχουν σχέση με την τέχνη της "υποκριτικής πολιτικής", παρά μόνο με αυτήν της υποκριτικής .

Με εκτίμηση
Γιάννης