Όλοι γνωρίζουμε ότι σε λιγότερο από μία βδομάδα θα κληθούμε στις κάλπες να ψηφίσουμε το κόμμα της αρεσκείας μας και να δοθεί, αυτό που τόσο ωραία ακούγεται, η λαϊκή εντολή. Αν και η όλη κατάσταση θυμίζει παρωδία,-ούτε ηγέτες υπάρχουν, ούτε πολιτικοί που πείθουν, ούτε η χώρα μετά την εθνική καταστροφή των πυρκαγιών είναι σε θέση να υποστηρίξει εκλογές-πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε γιατί εκτός από δικαίωμα είναι και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας. Έχω φίλους που αρνούνται ακόμα και να σκεφτούν το ενδεχόμενου της ψήφου, βρίζουν και θεωρούν αντιδραστικό το να μη προσέλθουν στα εκλογικά κέντρα. Θεωρώ ότι αυτό είναι μια λαθεμένη αντίληψη. Εντάξει, υπάρχει διαφθορά και το προ-εκλογικό (και μη) γαϊτανάκι θυμίζει τσίρκο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα αυτά πρέπει να μας αποθαρρύνουν, το αντίθετο θα έπρεπε.
Έχουν σκοτωθεί και έχουν παλέψει πολλοί για να μπορούμε εμείς να βαριόμαστε να πάμε να ψηφίσουμε. Έχουν πεθάνει πολλοί για το δικαίωμα του σταυρού και τώρα επειδή τα βρήκαμε έτοιμα το σνομπάρουμε. Πριν μόλις 30 χρόνια είχαμε ακόμα δικτατορία αλλά ο Έλληνας έχει μνήμη χρυσόψαρου.
Επίσης με την άρνηση ή την ακύρωση της ψήφου, επιλέγουν ουσιαστικά μόνο οι κομματοπορωμένοι που καθορίζουν τελικά το αποτέλεσμα.
Αν θέλει κάποιος να εκφράσει την απόρριψή του ας πάει να ψηφίσει, έστω και Έλληνες οικολόγους. Μπορεί να μην τον εκφράζουν ιδεολογικά αλλά έτσι θα εκφραστεί η συνολική δυσαρέσκεια απέναντι στους σαλτιμπάγκους τις πολιτικής.
Η αδιαφορία είναι δύναμη για τους άλλους, μην τους τα χαρίζουμε.
1 σχόλιο:
Συμφωνώ με τα παραπάνω αλλα να μπερδεύουμε την αδιαφορία με την δυσφορία...
Δέν έχει νόημα να ψηφίζεις έναν σαλτιμπάγκο προκειμένου να μήν βγεί ένας άλλος σαλτιμπάγκος...
Δυστυχώς όμως, το εκλογικό μας σύστημα ισοπεδώνει την έννοια του λευκού.
Για φανταστείτε όμως ένα άλλο σύστημα: Το λευκό να μετράει κανονικά σαν κόμμα και να παίρνει έδρες. Αυτές οι έδρες όμως να παραμένουν κενές στην Βουλή και στη συνέχεια με δημοψήμισμα να εκλέγονται νέα πρόσωπα (που δέν ήταν σε ψηφοδέλτιο).
Δημοσίευση σχολίου