ΜΗΤΣΟΣ+ΣΟΥΛΑ/Remember Remember the Twenty-Third of November

ΣΟΥΛΑ- Αυτή η μέρα έφτασε και μου'κανε και δώρα πως την αλήθεια για να δω θα πέσω με πολύ φόρα. Ανέβηκα εις το βουνό σαν τον Δαλάι Λάμα κι εκείθε διαλογίστηκα παρέα με ένα λάμα. Το κοίταζα, με κοίταζε και έβγαλε μιλιά και μου πε 'δεν έχει νόημα καημένη κοπελιά'. Ξαφνιάστηκα σαν άκουσα το ζω να βγάζει λέξεις και κοίταξα πίσω απ'αυτές μην κρύβεται ο Αλέξης. Κούνησα το κεφάλι μου το κοίταξα στα μάτια 'μήπως είσαι παραίσθηση και γίνηκα κομμάτια'; Το λάμα με προσπέρασε,πήγε κοντά στην άκρη κι από το πλάι του ματιού, του έφυγε ένα δάκρυ. Ωραία η ιστορία σου μου είπε με πυγμή, μα αν ήταν αλήθεια θα'σουν στου Μήτσου το παχνί. Δεν ήξερα ν' αποκριθώ στο εξωτικό κουράδι κι αν άρχιζα συζήτηση θα έπιανε το βράδυ.
ΜΗΤΣΟΣ- Τα ζώα δεν ξέρουν να μιλούν μα αν θέλεις πίστεψε το, αλήθεια αν λέει η ψέμματα δεν θα ασκήσω βέτο. Εμένα αν θέλεις άκουσε κι όχι αυτό το λάμα που αμέσως ότι κι αν σου πω μου αρχινάς το κλάμα.
ΣΟΥΛΑ- Για να βγάλει ζώο μιλιά θα πει πως είναι θαύμα, πως ήρθε το μέλλον να μου πει για να σωθώ απ'το τραύμα. Περνάνε οι μέρες φεύγουνε κι εγώ ακόμη μόνη, πως να πιστέψω εσένανε που μ'έφαγε το χιόνι.
ΜΗΤΣΟΣ- Αυτό που νιώθεις κράτα το κι οι άλλοι ότι κι αν λένε, οι δυο μας μόνο ξέρουμε αυτά τα οποία θέμε.

to be continued