Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

ΦΩΣ

Όταν έχει συννεφιά και όλα γύρω μας, από κτίρια μέχρι εμάς τους ίδιους, μας καλύπτει ένα στρώμα μπογιάς, ένα τόνο πιο σκούρο του φυσιολογικού. Είναι πανέμορφο που μερικές φορές ο αέρας παραμερίζει κάποιο σύννεφο και ορισμένες ηλιαχτίδες φωτίζουν διάσπαρτα τον χώρο. Μπορείς να πιάσεις το φως εκείνη την στιγμή, αποκτάει διάσταση γιατί περιορίζεται, στα μάτια μας μόνο βέβαια. Έτσι δεν είναι η πραγματικότητα; Απομονώνοντας ένα στοιχείο αποκαλύπτεται η πραγματική του φύση, οι ιδιότητές του. Ο άνθρωπος γίνεται ένα φοβισμένο θηλαστικό που ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια για κάτι, για οτιδήποτε.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Φως...περισσότερο φως!

Ανώνυμος είπε...

Κάτι εννοεί η Κική, αλλά αυτή τη φορά μάλλον δεν το κατάλαβα. Αλλά και αυτό από την άλλη δεν είναι κακό...